Iedereen kent het wel. Van die situaties in je werk dat je denkt: ‘laat mij het maar doen’. Of ‘waarom neemt niemand hier de leiding, moet ik het maar weer doen’. Of misschien juist wel het tegenovergestelde, dat je door jouw leiding helemaal niet gehoord of gezien wordt, dat je een beetje last hebt van de hiërarchie in je bedrijf. Dat altijd alles van bovenaf opgelegd wordt en dat je het gevoel hebt dat ZE liever niet hebben dat je meedenkt!

En misschien denk je wel dat je de enige bent die daar last van heeft. Of misschien heb je al ontdekt dat er natuurlijk nog meer zijn die daar last van hebben. En misschien heb je al besloten dat je geen ‘lid meer wilt blijven’ van die club. En nu je daar zo eens bij stilstaat, besef je je misschien ook dat je dit al vaker hebt gedaan. Dat je al vaker een tijd lang je frustratie hebt vastgezet en dat er dan een moment komt dat je je niet meer op je plaats voelt. En als je je niet meer op je plaats voelt is het tijd om te gaan. Toch?

En er zijn altijd andere mogelijkheden. Want als je al vaker bent weggegaan omdat je niet op je plek zat kun je je misschien ook eens afvragen hoe het komt dat je jouw plek niet voldoende kunt ontwikkelen. Want hoe mooi zou het zijn als je jouw eigen plek zelf kan ontwikkelen, meer naar jouw voorkeuren kan vormgeven, zodat het jouw thuisbasis kan worden van waaruit jij je verder kan ontwikkelen. Soms moet je daarvoor verhuizen. Soms kun je daar een interne verbouwing voor gebruiken. Eigenlijk geldt voor iedereen dat onderzoek waar jij werkelijk staat (of hoort te staan) de eerste stap is om verder te gaan.